Groza w filmie, literaturze i w grach || Kostnica.Com.PL

CIAŁO TESS GERRITSEN

Pani Holmes, czyli wrzód na tyłku męskich mężczyzn

Na wstępie muszę przyznać, że w przeszłości tylko raz słyszałam o pani Tess Gerritsen. Mianowicie, w sklepie, na półce zobaczyłam książkę pod tytułem "Dawca" i przez jakieś 2 minuty miałam ją w rękach, łapczywie czytając o tym, co w sobie zawiera. Dlatego też trudno mi ocenić jej kolejne dzieło, przyznając się do kompletnego braku wiedzy na temat jej twórczości, ale spróbuje.

Tess Gerritsen była lekarzem, teraz już nie musi, bo zarabia wystarczająco będąc poczytną pisarką. Lekarzem, jest też główna bohaterka "Ciała", jej autorstwa. Od razu widać, że na czym jak, na czym ale na medycynie obie panie się znają. Kat, bo tak ma na imię nasza bohaterka jest rewelacyjną babką, naprawdę z każdą kolejną kartką nabierałam przekonania, że chętnie wyciągnęłabym ją na piwo, ale wracając do rzeczy - Kat, pracuje w prosektorium. Pewnego dnia, przywożą tam ciało młodej dziewczyny, która tylko w teorii zmarła z przedawkowania narkotyków i tu rutyna dnia codziennego bohaterki zostaje przerwana. Życie kobiety odwraca się do góry nogami, trup ściele się gęsto, powstaje masę teorii spiskowych i w zasadzie do końca nie wiemy, co okaże się prawdą.

Fabuła jest przemyślana, rozwija się . poprawnie. Choć, muszę przyznać, że w napięciu zaczyna trzymać dopiero w rozdziale trzynastym - a wszystkich jest piętnaście, więc to dosyć późno, nie sądzicie? W między czasie poznajemy też rozterki sercowe głównej bohaterki, wiec trafnie określiła swoją książkę sama autorka, nazywając ją "pomostem przejściowym z jednego gatunku do drugiego" (tu z romansu do kryminału).

Jak już wspomniałam wcześniej, Kat to świetna kobieta, twardo stąpająca po ziemi, inteligentna, samowystarczalna, do tego ma cięty język i typowe życiowe problemy. Taka swojska dziewczyna. Mimo, że mnie urzekła osobowość bohaterki to jednak wkurza ona praktycznie wszystkich innych bohaterów powieści, zostaje nawet szlachetnie nazwana "wrzodem na du*ie" J. Reszta postaci, nie wywołała u mnie większych emocji, ale akurat przy tej książce nie odczułam, jakoby był to minus.

Niestety muszę się jednak przyczepić . troszkę. Nagana należy się osobom odpowiedzialnym za poziom edytorski książki, wyłapałam też parę błędów logicznych, chociaż nie wszystkim muszą one rzucić się w oczy. Nie pochwalam chwytania się prostych rozwiązań, a dopuściła się tego Pani Gerritsen, ale można jej to wybaczyć, bo wykorzystała je tylko w początkowym rozwoju wydarzeń. No i finał, faktycznie finał jest zaskakujący.

Jednym słowem, książka mnie nie poraziła, ale nie zawiodłam się też na niej. Wydaje mi się jednak, iż jest to powieść bardziej skierowana do kobiet i w tej grupie szukałabym odbiorców, chociaż mogę się mylić. Ba! Nawet chciałabym się mylić. J

Fuzja

Autor: Tess Gerritsen
Tytuł: Ciało
Ilość stron: 320
Data wydania: 2011 rok
Wydawnictwo: Albatros

Tess Gerritsen "Ciało"
Ilość stron: 320
Wyd. Albatros
Poznań 2011

Tess Gerritsen z zawodu jest lekarzem internistą, a literatura stanowi dla niej drugą wielką pasję. W 1987 roku opublikowała swą pierwszą powieść zatytułowaną Call After Midnight i od tamtej pory, właściwie co roku, zaskakuje swych czytelników czymś nowym. Ciało, wydane po raz pierwszy w 1994r. jest - jak określa je sama autorka - książkową "transformacją" między dwoma bliskimi jej gatunkami literackimi: romansem i thrillerem.

Akcja Ciała toczy się wokół doktor Kat Novak - zastępczyni głównego lekarza sądowego w mieście Albion. Gdy do kostnicy trafia ciało młodej kobiety, Kat mimo dużego doświadczenia nie jest w stanie określić przyczyny zgonu. Denatka została odnaleziona w South Lexington, dzielnicy bardzo obskurnej i zmarginalizowanej, co wywołuje podejrzenie, że może być ofiarą przedawkowania. Podczas oględzin nie znaleziono jednak przy niej żadnych strzykawek ani narkotyków. Jedyną rzeczą, którą kobieta może "zaoferować" Kat, jest różowy kartonik z zapisanym numerem telefonu. Znaleziony numer doprowadza doktor Novak do prezesa firmy farmaceutycznej Cygnus - Adama Quantrella.

Akcja powieści nabiera tempa w momencie, kiedy współpracujący z Kat detektywi, Sykes i Ratchet, zostają wezwani do kolejnej ofiary. Jej śmierć okazuje się równie zagadkowa jak zgon poprzedniej Jane Doe - kobiety bez tożsamości. Nasza bohaterka zaczyna szukać powiązań z Cygnusem - liderem w produkcji farmaceutyków, lecz wszystko jest zbyt skomplikowane, aby otrzymać jednoznaczną odpowiedź. Co jest przyczyną zgonów? Tajemnicza epidemia? Nowy narkotyk? A może po prostu ludzka głupota?

Tess Gerritsen stworzyła powieść nietuzinkową i interesującą. Czyta się ją praktycznie jednym tchem, a wielość dialogów dodaje dynamiki i nie pozwala się nudzić. Nie znajdziemy tu nużących, przydługich opisów miejsc czy sytuacji. Wszystko jest na tyle skondensowane, że czytelnik czuje się praktycznie wciągnięty w wir wydarzeń. Przejścia pomiędzy elementami romansu i thrillera są z kolei na tyle płynne, że w efekcie dostajemy dobrze napisaną powieść kryminalną.

Główna bohaterka jawi się tutaj jako kobieta twarda i nieugięta, a jednocześnie głęboko w środku uczuciowa i romantyczna. Wielu nie potrafi zrozumieć jej determinacji, przez co bywa odbierania za niezwykle denerwującą. Widząc, że praca policji nie przynosi większych rezultatów, wraz z Adamem wczuwa się w rolę w detektywa i sama zaczyna drążyć sprawę. Włożony w rozwiązanie zagadki wysiłek, przynosi z czasem bardzo niespodziewane efekty.

Książce, mimo mrocznej tematyki, nie brakuje lekkości i poczucia humoru. Nie jest to powieść idealna, gdyż dość łatwo dostrzeżemy w niej parę błędów (również w polskim przekładzie). Nie mniej należy pamiętać, że są to dla Tess początki pisania thrillerów medycznych, przez co można spojrzeć na nie z przymrużeniem oka. Powieść zasługuje natomiast na duży plus, za trzymanie nas w niepewności praktycznie do ostatniej strony. Dopiero dwa końcowe rozdziały pozwalają na ułożenie elementów w całość i wyciągnięcie należytych wniosków.

Słowami podsumowania mogę powiedzieć, że Tess Gerritsen, stworzyła sprawnie działający thriller, który powinien spodobać się pokaźnej grupie czytelników. Być może momentami dialogi uznamy za zdawkowe, a opisy miejsc za niewystarczające, ale jako całość książka jest atrakcyjną zapowiedzią dalszej twórczości autorki. Jeśli nadarzy się okazja to myślę, że warto po nią sięgnąć.

Varia