STEPHEN KING

"Mężczyzną ,zwłaszcza takim , którzy lubią zajrzeć do butelki, zdarzają się nieszczęśliwe wypadki. Zlatują ze schodów, poślizgują się w wannie, a czasem gdy śpieszą się do domu od kochanki, mieszkającej w przytulnym gniazdku, zawodzą ich hamulce i wpadają swoim BMW na drzewo."

Stephen King "Desperacja"

"Zło jest równie kruche co głupie. "

Stephen King "Bezsenność"

"Człowieka można znacznie lepiej poznać, obserwując jego reakcje wtedy, kiedy przegrywa, niż wówczas, gdy wygrywa. "

"Lepiej żyć w gniewie niż w świecie składającym się tylko z szarości.  "

"Człowieka można znacznie lepiej poznać, obserwując jego reakcje wtedy, kiedy przegrywa, niż wówczas, gdy wygrywa.   "

"Jeśli będąc dziećmi, uczymy się żyć, to będąc dorosłymi uczymy się umierać. "

"Młodzi zawsze mają najwięcej trudności z zaakceptowaniem faktu, że oni także są śmiertelni. "

Stephen King "Christine"

"Mężczyzną ,zwłaszcza takim , którzy lubią zajrzeć do butelki, zdarzają się nieszczęśliwe wypadki. Zlatują ze schodów, poślizgują się w wannie, a czasem gdy śpieszą się do domu od kochanki, mieszkającej w przytulnym gniazdku, zawodzą ich hamulce i wpadają swoim BMW na drzewo."

Stephen King "Dolores Claiborne"

Stephen King

"Świat to trudne miejsce. Jemu nie zależy. Choć nie żywi nienawiści do ciebie i do mnie, nie darzy nas też miłością. Dzieją się na nim rzeczy straszne, których nie można wytłumaczyć. [...] Świat cię nie kocha. [...] Pamiętaj jed­nak, żeby robić swo­je. Takie masz zadanie na tym trudnym świecie, musisz podtrzy­mywać swoją miłość i robić swoje choćby nie wiem co."

Stephen King

[...] milczenie bywa największym błogosławieństwem, jakie jest w stanie ofiarować nam świat.

Stephen King — Pokochała Toma Gordona

[...] zamartwianie się tym, nad czym nie mamy kontroli, jest bezsensu, prawda?

Stephen King — Czarna bezgwiezdna noc

Sprawa zasadnicza to myślenie, rozważał Garraty. Myślenie. Myślenie i samotność, bo nieważne, z kim spędzasz czas, na końcu jesteś sam.

Stephen King — Wielki marsz

[...] nigdy nie staraj się słuchać zbyt pilnie, bo możesz usłyszeć coś, co ci się wcale nie będzie podobało.

Stephen King — Miasteczko Salem

Nauczyłam się, że nie wolno schodzić ze szlaku. Niezależnie od tego, co musisz zrobić, niezależnie od tego, jak bardzo musisz zrobić to, co musisz zrobić, niezależnie od tego, czego musisz wysłuchać i jak długo będziesz tego słuchała, nie wolno zejść ze szlaku. [...] Na szlaku nie czuło się ucisku w dołku, a serce biło mocno, równo i powoli. Na szlaku człowiek czuje się bezpieczny, a tylko to się liczy.

Stephen King — Pokochała Toma Gordona

Każdego można pokonać... ale nie wolno dopuścić do sytuacji, w której człowiek pokonuje sam siebie.

Stephen King — Pokochała Toma Gordona

[...] duma - ta niewidzialna kość, która usztywnia kark.

Stephen King — Mroczna Wieża I: Roland

„Dlaczego” to zakrzywiona litera i nie sposób jej wyprostować... nigdy nie zastanawiaj się dlaczego, po prostu wstawaj, ofermo. Wstawaj! Dzień jest jeszcze młody!

Stephen King — Mroczna Wieża I: Roland

[...] ludziom potrzebne są przedłużenia, bo wszystko dla nich jest za krótkie: krótki termin spłaty, krótki penis, krótki wzrok i tak dalej. [...] życie to taka trochę za krótka kołdra [...].

Stephen King — Czarna bezgwiezdna noc

Z lękiem, którego nie można wyartykułować, nie można także wygrać, a strach zamknięty w dziecięcym mózgu jest zwykle zbyt wielki, żeby mógł znaleźć ujście przez nieduże usta. Prędzej czy później wracałeś z kimś do tych miejsc, które niegdyś napełniały cię niewysłowionym przerażeniem, i napawałeś się smakiem spóźnionego zwycięstwa, aż wreszcie przychodziła ta noc, podczas której okazywało się, że dawne lęki nie zniknęły z twojej podświadomości, lecz tylko zostały na jakiś czas zamknięte w małych dziecięcych trumienkach, pokrytej kwiatami dzikiej róży.

Stephen King — Miasteczko Salem

Zanim ponownie zasnął, nawiedziła go, nie po raz pierwszy z resztą, refleksja na temat pewnej szczególnej, charakteryzującej dorosłych, cechy: niemal wszyscy biorą środki uspokajające, łykają pigułki lub piją alkohol, żeby przyspieszyć nadejście snu, dręczące zaś ich koszmary są swojskie i niewinne - praca, pieniądze, co pomyśli nauczycielka, jeśli nie kupię Jennie nowej sukienki, czy moja żona jeszcze mnie kocha, kim naprawdę są moi przyjaciele. Nie mają najmniejszego pojęcia o tym, co przeżywa dziecko pozostawione w ciemnym pokoju, będące w o tyle gorszej sytuacji, że nie może się odwołać do pomocy psychoanalityka lub lekarza; musi samo stawić czoło okropnej istocie, która co wieczór wślizguje się pod dywan, i najróżniejszym strachom, czającym się tuż poza polem widzenia. Każdej nocy zmaga się z tymi koszmarami w samotnej walce, której kres kładzie dopiero paralityczne skostnienie wyobraźni, zwane także dorosłością.

Stephen King — Miasteczko Salem

Psycholodzy bywają często niewiarygodnymi, wprost celowymi głupcami, jednakże mają absolutną rację, podkreślając straszliwą trwałość pewnych wspomnień. Żerują one na umyśle człowieka niczym ohydne pijawki, a właściwe słowa [...] są w stanie momentalnie je ożywić, zmienić w wijącą się gorączkowo masę robactwa.

Stephen King — Gra Geralda

Zawsze do tej pory mniej lub bardziej świadomie przedstawiała sobie strach w formie prostego równania: strach = nieznane. Żeby je rozwiązać, wystarczyło posłużyć się najprostszymi, zapamiętanymi ze szkoły metodami. Nieznane = skrzypiąca podłoga (albo coś w tym rodzaju); skrzypiąca podłoga = nic, czego należałoby się bać. We współczesnym świecie zasada rozwiązywania równań pozwala uporać się z najbardziej dokuczliwymi lękami.

Stephen King — Miasteczko Salem

Najbardziej charakterystyczną cechą dzieciństwa nie jest łatwość, z jaką marzenia mieszają się z jawą, lecz całkowite wyobcowanie. Nie istnieją słowa, które mogłyby opisać mroczne lęki i przeżycia dziecka. Mądre dziecko zdaje sobie z tego sprawę i zgadza się na związane z tym konsekwencje. Z chwilą kiedy zaczyna sporządzać dokładny bilans zysków i strat, przestaje być dzieckiem.

Stephen King — Miasteczko Salem

Kiedy ktoś powie ci, że pójdziesz do piekła, jeśli będziesz chciał zobaczyć swoją nagą matkę [...], w końcu o tym pomyślisz. Dlaczego? Dlatego że nie chcesz wyobrażać sobie swojej nagiej matki. Dlatego że nie chcesz iść do piekła. Gdyby dano mózgowi nóż oraz dłoń, w której mógłby go utrzymać, ten zjadłby w końcu sam siebie. Nie dlatego że tego chce, ale dlatego że tego nie chce.

Stephen King — Mroczna Wieża I: Roland

Złe pisarstwo to coś więcej niż sprawa gównianej składni czy błędnej obserwacji; złe pisarstwo powstaje zwykle z upartej odmowy opowiedzenia o tym, co ludzie tak naprawdę robią - dopuszczenia do myśli faktu, że, powiedzmy, czasami mordercy przeprowadzają staruszki przez ulicę.

Stephen King — Czarna bezgwiezdna noc

[...] Zło zaś nie miało jednej twarzy, lecz nieskończenie wiele, a wszystkie bezmyślne lub nawet zidiociałe. W pewnym momencie doszedł do wniosku, że na świecie w ogóle nie ma Zła, tylko co najwyżej zło, a może nawet (zło). W takich chwilach podejrzewał, że Hitler był w gruncie rzeczy jedynie zbzikowanym biurokratą, sam Szatan zaś jest upośledzonym umysłowo osobnikiem o zachowanym w szczątkowej formie poczuciu humoru, dla którego najlepszy dowcip stanowi rzucanie mewom grudek cheba z ukrytymi w środku ziarnami piekącej papryki.

Stephen King — Miasteczko Salem