FANABERIA - Łukasz Kotkowski

 ''Kobieta roześmiała się, odsłaniając tak dobrze znany mi z moich sennych mar przegniły język i wybrakowane uzębienie. Śmiech zdawał się wydobywać gdzieś ze ścian, a nie z wnętrza upiora. Do końca życia nie zapomnę tego gardłowego odgłosu; jej śmiech bardziej przypominał warczenie wilka ostrzegającego przed atakiem niż jakikolwiek ludzki symptom radości bądź szaleństwa.''

Najwidoczniej jej wizyty mają jakiś konkretny cel. Czy detektyw pomoże rozgoryczonej duszy? Będzie się działo! Śledztwo prowadzone wspólnie z Dorotą zaprowadzi Radziejowskiego do niebywałych i zaskakujących odkryć. Podobnie jak kilka lat temu ktoś porywa i barbarzyńsko morduje niewinne dzieci oraz młode kobiety. Tylko w jakim celu to robi? Szlaków jest wiele, a każdy inny. Analizowałam wszelaki sygnał i każdziutki szczegół tej sprawy, dlatego w połowie powieści domyśliłam się, kto jest winny popełnianych zbrodni. Mimo to książka nadal była dla mnie interesująca, bowiem śledczy omijali właściwy trop, natomiast pojawiły się inne, które doskonale maskowały głównego sprawcę.

Oprócz wiadomego wątku kryminalnego jakim jest pogoń za seryjnym mordercą, mamy tu również wątek miłosny między głównymi bohaterami a także mroczne nadprzyrodzone wskazówki co do pewnych osób, rzeczy i miejsc. Wszystko razem idealnie ze sobą współgra tworząc wyrafinowane, pełne charakteru połączenie. Szczególnie wizyty z zaświatów działały niewymownie na moją wyobraźnię. Na same wspomnienia czuje gęsią skórkę na moim ciele, a serce szybciej pompuje krew. Niesamowite doznania. Z kolei romantyczno-ironiczna relacja pomiędzy Tomaszem i Dorotą rozwijała się subtelnie i powoli. Było widać, że jest jakaś taka ''ukryta'' chemia między nimi, która uaktywniła się dopiero prawie pod sam koniec powieści. Osobiście uważam to za plus, bo dzięki temu mogłam lepiej skupić się na prowadzonym śledztwie. A dopiero potem z przyjemnością obserwowałam ich rozkwitające uczucie. Niech Was jednak nie zmyli ta sielska otoczka, gdyż autor postanowił poprowadzić ten związek w zupełnie innym kierunku niż przypuszczacie. Przyznam, że złowieszcze zakończenie trochę zasmuciło moją duszę pragnącą happy endu, ale z drugiej strony dobrze, że ta historia miała taki a nie inny finał.

Książka ma swoje drobne wady, ale plusy są tak ogromne, że przyciemniają wszelkie niedoskonałości. Językowo nie jest tak źle, niemniej niektóre zdania mogły być bardziej poprawnie gramatycznie. Akcja płynie jednostajnym tempem, mimo to będziemy też świadkami kilku gwałtowniejszych epizodów. Postacie są krwiste, wielowymiarowe i wiarygodnie umotywowane. Na koniec wspomnę jeszcze o okładce, gdyż zasługuje na pochwałę. Widziałam jej poprzednią wersję (z krukiem), lecz obecny projekt znacznie bardziej mi się podoba i równie mocno budzi niepokojące skojarzenia.

Podsumowując. To wciągający, mroczny i okrutny thriller. W brutalny sposób pokazuje, do czego może posunąć się człowiek z niezabliźnionym piętnem z dzieciństwa oraz uświadamia, jak wielki wpływ wywierają na nasz świat i życie doczesne dusze osób zmarłych, które nawet po śmierci zachowują swoją świadomość. Dlatego należy się ich strzec, bo są zdolni do wymierzenia słusznej kary tym, którym się ona należy. Krótko mówiąc emocje gwarantowane, ze swojej strony gorąco polecam!

Cyrysia, ocena 5+/6, 29.08.2014