Z pozoru całkiem zwyczajny slasher. Mamy wizerunek mordercy, obdarzonego zabójczą bronią typu siekiera, nóż czy maczeta oraz miejsce w tym przypadku hotel, do którego wysyłamy grupę typowych nastolatków. Potem rozpoczyna się już tylko makabryczna zabawa w kotka i myszkę. Brzmi intrygująco i w rzeczywistości też tak jest. Roar Uthaug stworzył całkiem niezły dreszczowiec obsadzony w mroźnym klimacie, podtrzymując dobrze zbudowane napięcie.

Jest środek zimy. Grupa pięciu przyjaciół postanawia spędzić przyjemnie czas wyruszając w góry. Chcą zaznać odrobinę adrenaliny, szalejąc na nartach i deskach snowboardowych. Zabawa nie dla wszystkich kończy się dobrze. Podczas zjeżdżania ze stoku, jeden z nastolatków dotkliwie łamie nogę. Po pomoc nie mają jak zadzwonić, gdyż telefony znajdują się poza zasięgiem sieci. Próbują szukać ratunku gdzie indziej. Na swojej drodze napotykają stary, opuszczony hotel i postanawiają zatrzymać się w tym miejscu na noc. Gdy na dworze szaleje śnieżna zawierucha, budynek wydaje się idealnym schronieniem. Nikt z przyjaciół nie domyśla się , że przyjdzie im stanąć oko w oko z tajemniczym mieszkańcem hotelu, który bynajmniej nie powita ich z radością.

Musze powiedzieć, że gdy po raz pierwszy oglądam ,,Hotel zła'', bardzo pozytywnie podziałał na moją psychikę. Opuszczony budynek, otoczony w zimowym mroku, powodował klaustrofobiczną aurę,. Początek akcji nie wnosi niczego przerażającego. Zwyczajna grupa nastolatków, która przybyła do hotelu, próbuje w beztroski sposób spędzić noc, bawiąc się przy dźwiękach muzyki i popijając alkohol. Dopiero nieoczekiwany przybysz, psuje wszystkim dobry nastrój, jednocześnie podnosi napięcie. Potężny mężczyzna, którego twarz zakrywa kominiarka i wielkie, czarne narciarskie gogle, raczej nie budzi pozytywnych odczuć.

Sama fabuła wydaje się banalna, jednak świetnie dobrana ścieżka dźwiękowa oraz umiarkowany obraz drastycznych scen, daje swego rodzaju oryginalność i niepowtarzalność filmu.

Mogę śmiało powiedzieć iż ,,Hotel zła'' jest jednym z najciekawszych dreszczowców, jaki zdarzyło mi się obejrzeć ostatnimi czasy. Najbardziej podobała mi się prostota slashera, gdyż czasem nadmiar może spowodować całkiem odmienny efekt.

Wszystkim miłośnikom i fanom grozy polecam film Roara Uthaga. Jestem przekonana, że po obejrzeniu ,,Hotelu zła'' , na długi czas odechce się wam wycieczek w góry. Mimo to, zapraszam do odwiedzenia norweskiego schroniska a gwarantuje, że włos się wam zjeży na głowie tak, że zapragniecie jeszcze więcej. Na szczęście jest druga i trzecia część ,,Hotelu zła'', więc duża dawka grozy dopiero przed wami.

MOJA OCENA 5 / 6

CYRYSIA

*****************
Reżyseria: Roar Uthaug
Scenariusz: Thomas Moldestad, Martin Sundland, Roar Uthaug
Muzyka: Magnus Beite
Zdjęcia: Daniel Voldheim
Producent: Martin Sundland
Obsada:
Ingrid Bolso Berdal jako Jannicke
Rolf Kristian Larsen jako Morten Tobias
Tomas Alf Larsen jako Eirik
Endre Martin Midtstigen jako Mikal
Viktoria Winge jako Ingunn
Rok produkcji: 2006
Tytuł oryginalny: Fritt vilt / Cold Prey
Zagraniczna strona filmu: http://www.frittvilt.com/
Czas trwania filmu: 97 min.
Produkcja: Norwegia
Gatunek: horror