|
||
        |
||
 |
||
      |
||
        |
||
 KLĄTWA
TYGRYSA - Colleen Houck„Za Kelsey, Renem i Kishanem już trzy misje wyznaczone przez boginię Durgę. Przed nimi największe wyzwanie: pełna niebezpieczeństw podróż w poszukiwaniu ostatniego daru bogini, ognistego sznura, ukrytego w pobliżu Zatoki Bengalskiej. Bohaterów czeka wyścig z czasem i konfrontacja ze złym czarownikiem Lokeshem.” Kto nie słyszał o słynnej „Klątwie tygrysa”? Chyba nie znam takich osób, pośród zagorzałych książkoholików…. Dwóch braci i dziewczyna. Brzmi znajomo? Owszem, bowiem w niejednej powieści, serialu, czy filmie taki szaleńczy trójkąt można spotkać. W „Przeznaczeniu” wszystko zaczyna mieć swoje wyjaśnienie, a kolejne przygody dążą ku mimo wszystko zaskakującemu finałowi. Czy to jednak ostatni tom? Nie. A szkoda, bo według mnie tak właśnie powinno wyglądać zakończenie, bez potrzebnego przeciągania. Książka opowiada o losach Kelsey, Rena i Kishana. Dwóch braci – książąt zaklętych w tygrysy i przeciętnej dziewczynie, z pomocą, której klątwa może zostać raz na zawsze złamana. W tej przejmującej powieści dzieje się wiele. Nawet bardzo. A mimo to, nie uważam, by było tutaj wszystko naładowane akcją aż do przesytu. Dobro i zło. Miłość. Lojalność. Przeznaczenie. Mamy tutaj wszystko, co trzeba by stworzyć powieść idealną. Ale czy kolejny tom „Klątwy tygrysa” zasługuje na miano bestsellera? Według mnie owszem. Już sama okładka jest wspaniała, wręcz nieziemska. Przyciąga wzrok od samego początku. Ogólnie rzecz biorąc, całość gatunkowo w sam raz. Oczywiście, książka, jak chyba wszystkie ma swoje plusy i minusy, nie oszukujmy się. Jest ciekawa. Akcja wciąga, potrafi zainteresować czytelnika, a sama fabuła dobrze dobrana pod względem gatunkowym. Niekiedy nawet daje niemałe wrażenie realności. Również bohaterowie przypadli mi do gustu – nie wydawali mi się nad wyraz „sztuczni” i obcesowi, a wręcz przeciwnie. Poza tym, najważniejszy jest fakt, iż w pewnym momencie akcja tak wciąga, że aż miło. Przykro robi się niestety wtedy, gdy obowiązki wzywają i trzeba przerwać czytanie. A co gorsza w chwili, gdy okazuje się, że przeczytane zostało już wszystko i pozostaje czekać na tom kolejny. „Klątwa tygrysa. Przeznaczenie.” Niesamowicie poprawiła mi humor – zwłaszcza, że ostatnimi czasy ciężko na niego coś zaradzić. Kilka godzin spędzonych z powieścią pani Houck, a już żałuję, że to koniec. Idealna kontynuacja. Nijak nie wyobrażam sobie kolejnej części, ponieważ uważam, że wszystko zostało dopowiedziane. Jak już mówiłam, książka maja c swoje plusy, ma i minusy. Jeśli chodzi o te drugie, to przede wszystkim denerwowała mnie czcionka. Fakt - przyzwyczaiłam się do większej i szaleńczo nad tym ubolewałam. W dodatku żałuję, że nie miałam okazji przeczytać wszystkich poprzednich tomów, toteż niekiedy się trochę gubiłam w akcji, ale poza tym super. Szkoda, że momentami opisy były aż nazbyt wprowadzające. Akcja prowadzona dobrze, to fakt, lecz niekiedy potrafiła znużyć, zwłaszcza w tych momentach, gdy tempo akcji zwalniało i upadało. Nie było tego wiele, ale jednak. W dodatku styl i język powieści jest prosty, nieskomplikowany, acz przystępny - co niektórzy mogą uznać za minus, inni zaś za spory plus. To też po prawdzie zależy, jak kto to widzi i się do tego odniesie. Według mnie jest to naprawdę ciekawa kontynuacja. Książka, którą każdy fanatyk powinien przeczytać – a książkoholik to już przymusowo. Jak już wspominałam, fabuła niczego sobie, a przede wszystkim istotne jest to, że powieść nie ujrzała światła dziennego, dlatego, że jeszcze przed publikacja została nieźle rozreklamowana, a wręcz przeciwnie – to dzięki czytelnikom zyskała rozgłos, wysoką pozycję w rankingu książek, jak i to, że ukazała się w wielu krajach stając się bestsellerem. Szczerze to myślałam, że "Klątwa tygrysa" zatrzyma się na tomie trzecim i będzie trylogią, ale naprawdę nie żałuję, że ukazał się tom kolejny! Polecam każdemu, a z pewnością będzie miał, o czym opowiadać! Lilien |
|
|
|
|
||
