RECENZJA KOSTNICA

Chyba powinnam na początku odpowiedzieć na pytanie : dlaczego ta książka jest tak fascynująca?
Jest morderstwo, świetny suspens, policjanci, pościgi za przestępcą, kryminalne zagadki. z pozoru nic takiego. Ale wystarczy, że autor trochę namiesza i już wszystko wywraca się do góry nogami!

Mark Billingham wykreował postać inspektora Toma Thorne'a jako wiecznego samotnika, który dąży do celu mimo wszystko. Jest niczym pies śledczy, gdy tylko uchwyci jakiś ślad, pędzi za nim do końca, byle tylko złapać przestępcę. Tym razem staje naprzeciw trudniejsze sprawy. Mimo wszystkich jego podejrzeń, dowodów, które przedstawia nikt mu nie wierzy. Nikt nie jest w stanie pojąć jak szanujący się anestezjolog byłby w stanie dopuścić się tylu morderstw na kobietach. Na dodatek wszystkie te dowody, można uznać jedynie za poszlaki.

Ale jest też świadek. Młoda Alison Wiletts, która jest dla mordercy arcydziełem, ponieważ jako jedyna nie umarła. Doprowadził ją do udaru mózgu, tym samym twierdząc, że uwalnia ją od wszystkich problemów świata zewnętrznego, od konsumpcjonizmu, od zła. Alison z początku nie pamięta tamtej nocy, ale z czasem zaczyna sobie wszystko przypominać i porozumiewa się ze światem za pomocą tablicy i mrugnięć.

Jak cenne informacje Alison przekaże Thorne'owi? Jak będzie sobie radził inspektor z przeszłością, która zaczyna go doganiać? Czy samotność i odizolowanie pozwoli mu lepiej przyjrzeć się sprawie Szampańskiego Charliego? I co, jeśli na horyzoncie pojawia się kobieta? A najważniejsze. czy Thorne'owi uda się złapać przestępcę?

Powieść jest podzielona na cztery części, a każdy rozdział poprzedza wątek, w którym autor zastosował narrację pierwszoosobową i są to myśli Alison. Reszta rozdziałów prowadzona jest w narracji trzecioosobowej, co pozwala czytelnikowi obiektywnie spojrzeć na całość i ujrzeć wszystkie aspekty za i przeciw.