Maj
Sjöwall gościem Międzynarodowego Festiwalu Kryminału Wrocław 2011 Dla
wszystkich fanów Międzynarodowego Festiwalu Kryminału mamy doskonałą wiadomość:
tegoroczną edycję uświetni swoją obecnością Maj Sjöwall! Szwedzka autorka
przyjedzie do Wrocławia, aby 26 listopada odebrać Honorową Nagrodę Wielkiego Kalibru,
przyznawaną wybitnym twórcom gatunku. Do tej pory jej laureatami byli: Joanna
Chmielewska, Borys Akunin, Aleksandra Marinina, Jeffery Deaver, Leonid Józefowicz,
Tatiana Polakowa, Marek Krajewski oraz Jo Nesbo.
Maj
Sjöwall urodziła się 25 września 1935 roku w Malmö. Studiowała dziennikarstwo i
grafikę; była dziennikarką i dyrektorem artystycznym wielu czasopism. W 1961 roku
poznała Pera Wahlöö, również dziennikarza. Ona miała wówczas za sobą dwa nieudane
małżeństwa i samotnie wychowywała córkę, on był żonaty. Niedługo potem zostali
parą. Wahlöö pisał wcześniej książki polityczne, Sjöwall nie miała żadnego
literackiego doświadczenia. Razem postanowili stworzyć w ciągu dziesięciu lat cykl
dziesięciu powieści kryminalnych. Wspólnie tworzyli główną intrygę i zbierali
informacje (bardzo dokładnie: sprawdzali na przykład, którędy będzie podróżował
główny bohater i ile czasu mu to zajmie), rozdziały pisali na zmianę. W ten sposób
powstały książki o Martinie Becku. Doskonała dokumentacja, detaliczność, wierne
oddanie żmudnych procedur policyjnych - to główne cechy tych powieści, w których
akcji jest czasami niewiele. Bo i intryga kryminalna jest w nich tylko pretekstem. Jak
tłumaczy sama Sjöwall, ich głównym celem był opis społeczeństwa z lewicowego punktu
widzenia. Autorzy chcieli pokazać, że Szwecja, pozornie kraj dobrobytu, w
rzeczywistości jest pełna biedy, przestępstw i brutalności; ujawnić, że szwedzkie
społeczeństwo powoli przekształca się w kapitalistyczne, zimne i nieludzkie, gdzie
bogaty się bogaci, a biedny biednieje. Wykorzystywali przy tym często tematy z
pierwszych stron gazet: pedofilię, seryjnych morderców, przemoc seksualną czy
samobójstwa.
Głównymi
bohaterami powieści tego cyklu są: cierpiący na bezsenność detektyw Martin Beck,
którego małżeństwo właśnie się rozpada, Lennart Kollberg, były spadochroniarz i
smakosz, który nienawidzi przemocy, Gunvald Larsson, odludek z wyższych sfer, Einar
Rönn ze szwedzkiej prowincji i policjanci z patrolu, Kristiansson i Kvant. Autorzy
zerwali z dominującą dotychczas w europejskiej literaturze kryminalnej wizją detektywa
jako bohatera, który wszystkie zagadki rozwiązuje sam za pomocą dedukcji i
najczęściej jest niemal nadczłowiekiem. Policjanci w tych powieściach mają problemy
jak wszyscy inni ludzie, mają też dylematy - jeden z nich w ostatniej powieści cyklu,
Terroristerna (napisanej w większości przez
Wahlöö i wydanej już po jego śmierci) rezygnuje z pracy w policji.
Po
śmierci partnera Maj Sjöwall zajęła się tłumaczeniami: wspólnie z Ake Sjöwall
przełożyła na szwedzki utwory Roberta B. Parkera. Napisała także dwie powieści: Kvinnan som liknade Greta Garbo (wspólnie z
duńskim pisarzem Tomasem Rossem) i Sista resan och
andra berättelser.
Czwarta
powieść cyklu, Śmiejący się policjant, w
1971 roku została przez organizację Mystery Writers of America uznana za najlepszą
powieść roku i nagrodzona prestiżową Nagrodą im. Edgara Allana Poe. Dwa lata
później książka została zekranizowana przez Stuarta Rosenberga; w rolę Martina Becka
wcielił się Walter Matthau (polski tytuł filmu to Uśmiechnięty
gliniarz). Z kolei w 1976 roku w Szwecji na podstawie powieści Człowiek z Säffle nakręcono film Mannen pa Taket (reżyseria: Bo Widerberg).
Cały
cykl stał się również podstawą serialu telewizyjnego Martin Beck (1993, różni reżyserzy) z Göstą
Ekmanem w roli tytułowej i cyklu 24 filmów telewizyjnych nakręconych w latach
1997-2007, z Peterem Haberem w roli głównej.
Powieści
cyklu szybko stały się międzynarodowymi bestsellerami - do tej pory przetłumaczono
je na 35 języków i sprzedano w ponad 10 milionach egzemplarzy (według samych autorów,
cykl był popularniejszy w Stanach Zjednoczonych niż w Szwecji).
Mówi
się, że Maj Sjöwall i Per Wahlöö to rodzice nowoczesnego szwedzkiego kryminału, w
którym tło społeczne jest równie ważne - jeśli nie ważniejsze - niż intryga
kryminalna, a bez ich utworów nie zaistnieliby nigdy tacy bohaterowie, jak Kurt Wallander
czy Michael Blomkvist.
Cykl
o Martinie Becku (w nawiasach polskie wydania):
1.
Roseanna, 1965 (Roseanna, 2009)
2.
Mannen som gick upp i rök, 1966 (Mężczyzna, który rozpłynął się w powietrzu,
2009)
3.
Mannen pa balkongen, 1967 (Mężczyzna na balkonie,
2009)
4.
Den skrattande polisen, 1968 (Śmiejący się policjant, 1973, 1992, 2010)
5.
Brandbilen som försvann, 1969 (Jak kamień w wodę... Opowieść z życia policji,
1990; Wóz strażacki, który zniknął, 2010)
6.
Polis, polis, potatismos!, 1970 (Morderstwo w Savoyu, 2010)
7.
Den vedervärdige mannen fran Säffle, 1971 (Człowiek z Säffle, 1976)
8.
Det slutna rummet. Roman om ett brott, 1972 (Zamknięty pokój. Opowieść z życia policji,
1980, 1990)
9.
Polismördaren, 1974
10.
Terroristerna, 1975
Inne
utwory:
-
Kvinnan som liknade Greta Garbo (wspólnie z
duńskim pisarzem Tomasem Rossem, 1990)
-
Sista resan och andra berättelser, 2007
Źródła:
http://www.kirjasto.sci.fi/Sjöwall.htm
http://www.guardian.co.uk/books/2009/nov/22/crime-thriller-maj-Sjöwall-sweden
|