|
 Zakład
Psychiatryczny w Owińskach
Zakład Psychiatryczny w Owińskach (niem. Provinzial-Irren-Heilanstalt zu
Owinsk) – założony w 1838 roku w Owińskach i działający do II wojny
światowej publiczny zakład dla chorych psychicznie.
Pierwszym dyrektorem zakładu był Friedrich Wilhelm Christian Beschorner, a
kolejnym Karl Wilhelm Werner. Do 1920 zakład w Owińskach był jedynym
publicznym zakładem dla całej Prowincji Poznańskiej i jednym z najlepiej
urządzonych w Niemczech. Rozbudowę obiektu w 1880 roku nadzorował Heinrich
Laehr. Według stanu na 1911 rok dysponował 750 łóżkami. Pierwszym dyrektorem
po 1920 roku był Stanisław Górny (1886–1934), a po nim nastał Marcin
Zieliński. Pod koniec lat 30. planowano zreorganizować zakład i
przekształcić go z detencyjnego w ośrodek o charakterze naukowo-leczniczym.
Miał też być zapleczem Polskiego Instytutu Badań Dziedziczności. Po wybuchu
II wojny światowej, pacjenci szpitala (1100 chorych) zostali zamordowani w
ramach akcji T4 (wątek ten porusza Jakub Małecki w powieści Przemytnik
cudu). Od 1943 do stycznia 1945 na terenie zakładu znajdował się
Arbeitslager Treskau. Podczas działań wojennych część kompleksu została
zniszczona.
Od 1952 do 1993 w ocalałych zabudowaniach mieścił się Młodzieżowy Zakład
Wychowawczy, obecnie teren znajduje się w rękach prywatnych.
źródło: WIKIPEDIA
Wyświetl większą mapę |
