„Obca pamięć” to pierwsza część serii o przygodach Mirandy North, ale również debiut literacki Dan’a Krokos’a, młodego pisarza z Nowego Jorku. Tym co w sposób obłędny popchnęło mnie w sidła powieści była piękna, tajemnicza okładka.  Nie mam do zarzucenia dosłownie nic jeżeli chodzi o grafikę, gdyż w trakcie czytania doszłam do wniosku, że idealnie pasuje do fabuły. Nie przeczę, miałam duże oczekiwania, lecz to rozczarowanie jest  również moją winą, gdyż zawyżyłam poprzeczkę. Nie zdając sobie sprawy, że książka jest przeznaczona dla młodszych czytelników. Jeżeli mam odnieść się do tego kryterium, Dan Krokos dał radę.

Główna bohaterka budzi się w dosyć niecodziennych okolicznościach. Mianowicie nie pamięta nic z przeszłości, oprócz swego nazwiska. Zdezorientowana postanawia udać się do centrum handlowego, gdzie napotyka się na policjanta, który nie do końca wierzy w jej opowieść. Wtedy z Mirandą dzieje się coś dziwnego, ponieważ jej głowa zaczyna pękać z przeraźliwego bólu, a gdy uczucie mija, ludzie uciekają.

Miranda idzie dalej i dostrzega, że w chaosie umierających ludzi, pewien chłopak siedzi niewzruszony w kawiarni i przygląda się jej. Peter, bo tak ma na imię, tłumaczy dziewczynie, że straciła pamięć, potrafi wywoływać panikę oraz jest jego wieloletnią przyjaciółką. Miranda tak jak Peter to Róża – osoba posiadająca straszliwą w skutkach moc. Utrata pamięci nie jest jedynym zmartwieniem dziewczyny. Jest nim również zmaganie się z ukrytą wewnątrz niej prawdziwą tożsamością, poszukiwanie przyjaciół oraz potrzeba ochrony tysięcy ludzi przed śmiertelnym w skutkach teście Róż.

Jeżeli chodzi o młodych czytelników książka zdaje egzamin w stu procentach. Język jest prosty, rozdziały krótkie i zakończone w odpowiednich momentach. Autor niestety nie grzeszył opisami uczuć Mirandy, który jest narratorką powieści. Przyznam, że było to nieco problematyczne, ponieważ niektóre poczynania były nie do końca wyjaśnione, a momentami nawet nielogiczne. Patrząc jednak na książkę przez pryzmat faktu, iż nie zaliczam się już do grupy czytelników, dla której książka jest przeznaczona, miałam pewne trudności z przebrnięciem przez Obcą pamięć.

Jak już wspomniałam głównym niedogodnością był brak głębszego spojrzenia na psychikę bohaterki, co sprawiało, że tekst wydawał się chwilami pusty, oparty na w części zbędnych dialogach oraz podobnych do siebie bójkach. Koncepcja klonów i zawiłość tajemnic, które napiętrzają się przed bohaterami była co najmniej godna podziwu. Jestem pewna, że sama pogubiłabym się przy obmyślaniu podobnej fabuły, lecz Krokosowi udało się ukazać to bezbłędnie.

Dan Krokos to młody pisarz, debiutant, dlatego jestem bardziej niż pewna, że kolejne powieści, które wyjdą spod jego pióra, będą coraz lepiej konstruowane. Książkę polecam mimo kilku nieścisłości, a sama czekam na kolejną część serii przygód Róży - Mirandy North.

Agnieszka Biardzka