RECENZJA KOSTNICA

Pierwsza część dylogii Smitha była całkiem przystępnym tworem. Dość płynnie, rzekłbym swobodnie skonstruowanym. Przyciągała uwagę. Czytając kontynuację ma się wrażenie brzydkiego deja vu. Liczy sobie mniej więcej sto stron mniej! Fabuła stanowi niemal pełną kalkę wcześniejszego tomu. Więcej, są tu informacje całkowicie z nim niezgodne. Strzał w  stopę mówiąc wprost.

Akcja wygląda mniej więcej tak. Zaraza wraca po pięciu latach, atakuje jednak nie Birmingham, a niewielką miejscowość nieopodal feralnego akwenu wodnego - Bryan Gwar. Pojawia się znikąd, początkowo ignorowana, stopniowo przekształca mieszkańców małego miasteczka w opętane przez Pragnienie bestie. Jak by tego było mało mieścina zostaje odcięta od świata przez szalejące zamiecie śnieżne.

Aż dziw bierze, że autor nie najgorszych powieści grozy popełnił tego typu tekst. To lichutkie czytadło ani ziębi, ani grzeje. Wywołuje raczej znudzenie i lekki niesmak. Praktycznie wszystko co czytamy w tej pozycji zostało zamieszczone w tomie Symptom.

Dialogi są przeciętne, ale akceptowalne. Za to kreacja postaci jakaś taka papierowa. choć jest kilka całkiem nieźle wygenerowanych. Największe wrażenie robią lokacje i ujęcie zimowego klimatu. Tu można się dopatrywać niewielkich plusów tej "powiastki".

Pozostaje jeszcze jedna rzecz - tytuł. Po słowie "plaga" spodziewać się można ogólnokrajowej lub nawet światowej pandemii, a tu dostajemy zabitą dechami górską wioskę. Ale może się czepiam i chodzi i sam nawrót "zarazy".

Choć jestem mało wymagający jeśli chodzi o tego typu literaturę to w tym przypadku Smith nie spełnia minimum moich oczekiwań. Nie polecam Pragnienia II nikomu, to książka wyłącznie do kolekcji lub na kilkugodzinną podróż, gdy nie mamy nic innego do roboty. Poniżej przeciętnej.

Autor: Guy N. Smith

Tytuł: Pragnienie II. Plaga

Wydawnictwo: PhantompPress

Rok wydania: 1991 (Brytyjskie 1987)

Stron: 200

Krzysztof 'Mormegil' Chmielewski