Fenomen Tintina

Autorem serii jest belgijski artysta Hergé. Przygody Tintina to jedna z najpopularniejszych serii komiksowych na świecie. Perypetie Tintina są wznawiane częściej niż kiedykolwiek, inspirują artystów, pisarzy, producentów i reżyserów. Przygody Tintina są bestsellerami na całym świecie. Do tej pory sprzedano ponad 230 mln egzemplarzy! Komiksy zostały przetłumaczone na ponad 80 języków. We Francji co druga rodzina posiada przynajmniej jeden album Przygód Tintina.

Bohaterem komiksu jest młody reporter Tintin, podróżujący po całym świecie wraz ze swoim psem Milusiem. Tintin jest kimś więcej niż nieustraszonym bohaterem o czystym sercu: ucieleśnia wartości uniwersalne, akceptowane na całym świecie. Wiecznie młody i niestrudzony reporter nieustannie podbija świat, zawsze z tą samą powracającą żywotnością. W przygodach towarzyszą mu niezwykle barwne postacie, m.in. fajtłapowaci policjanci Tajniak i Jawniak, furiat i koneser szkockiej whisky kapitan Baryłka, niedosłyszący profesor Lakmus czy operowa śpiewaczka Bianca Castafiore, której piskliwy głos postawiłby na nogi nawet umierającego. Bohaterowie Ci wprowadzają do świata Tintina odpowiednią dozę niepowtarzalnego kolorytu, humoru, głębi i perspektywy, rozbawiając czytelnika do łez i czyniąc serię fenomenem europejskiego rynku komisowego.

Pierwszy album z serii Tintin w krainie Sowietów ukazał się w roku 1930, łącznie Hergé stworzył ich ponad dwadzieścia. Album Tajemnica jednorożca, wydany w 1943 roku, doczekał się w 2011 roku ekranizacji (film pt. Przygody Tintina). Reżyserii podjął się sam Steven Spielberg, tworząc przy pomocy animacji komputerowych pełen zapierających dech w piersiach scen pełnometrażowy film, który naprawdę warto obejrzeć! W tym samym roku pod wpływem filmowego rozgłosu powstała także gra komputerowa Przygody Tintina.


Plakaty promujący film.

Tintin jest jedyną w swym rodzaju kombinacją łączącą poruszającą opowieść, „czystą linię” i kwestie uniwersalne.

Wielu badaczy pochyla się nad tym wyjątkowym dziełem. Nawet jeśli, jak w przypadku wszystkich prawdziwych dzieł sztuki, fascynacja wywoływana przez Tintina okryta jest tajemnicą, Jean-Marie Apostolides przynosi nowe wyjaśnienia w eseju zatytułowanym: Tintin i mit superdziecka (Editions Moulinsart, 2003). I to nowe podejście jeszcze bardziej wzmaga przyjemność lektury słynnego komiksu.

W 1999 roku czytelnicy „Le Monde” sklasyfikowali album pt.: Błękitny lotos na 18. pozycji wśród najistotniejszych książek XX wieku. Tintin znalazł się w doborowym towarzystwie, u boku Aldousa Huxleya, Sołżenicyna i Anny Frank.

Wiele słynnych plansz z albumów Tintina zachowuje klasyczne proporcje „złotej liczby”, niczym obrazy wielkich mistrzów, takich jak Rubens, Rembrandt czy Veronese. Na międzynarodowych aukcjach dzieł sztuki kolekcjonerzy płacą astronomiczne sumy za oryginalne rysunki Hergé i wszelkie „tintinofilskie” przedmioty. Podczas jednej z licytacji w Paryżu (1998 r.) oryginalne szkice sprzedano za 25 000 dolarów, a najstarsze wydania za 30 000 dolarów!

Kilka słów o autorze:


Hergé.

Hergé to belgijski rysownik komiksowy, zaliczany do najpopularniejszych twórców XX wieku. Oprócz serii o reporteże Tintinie, w latach 30. napisał również serie: Quick & Flupke czy Jo, Zette and Jocko.
Z czasem zrezygnował jednak z mniej popularnych cykli, koncentrując się na swoim najlepszym bohaterze. Pozostawił po sobie niedokończony ostatni album pt. Tintin i Alph-Art, został on wydany w formie szkiców, gdyż autor nie życzył sobie, aby ktokolwiek jego dzieło kontynuował. Hergé jest twórcą techniki czystej linii, polegającej na zastosowaniu wyraźnego, czarnego konturu bez odcieni. Jeśli zaś używał kolorów – były nasycone i w jednym bloku.

„Hergé miał na moje dzieło ten sam wpływ co Disney. Dla mnie jest on kimś więcej niż rysownikiem komiksów. U niego istnieje wymiar polityczny i satyryczny”. – Andy Warhol
 

Tintin jest czytany od ponad 80 lat.

Tintin dużo podróżuje, pragnie poznawać świat i jego mieszkańców. Jest jednocześnie dyplomatą i antropologiem, żywo zainteresowanym innymi kulturami, chce poznać wszystkie ciekawe miejsca na ziemi, strefy konfliktów, gdzie będzie często odgrywać rolę mediatora a nawet pomagać wprowadzać pokój.

Będąc bohaterem komiksów fabularnych, pozostaje jednocześnie zanurzony w rzeczywistości. Serię rozpoczyna album „Tintin w kraju Sowietów”, swego rodzaju opis bez podkolorowywania ZSRR końca lat 20 ubiegłego wieku. Następna część to „Tintin w Ameryce” gdzie Hergé przedstawi w zabawny sposób nadmiar dzikiego, amerykańskiego kapitalizmu oraz jego powiązania ze światem mafijnym. W części zatytułowanej „Tintin w Kongo” odkryjemy pewien rodzaj osłodzonego paternalizmu.

Kolejne tytuły również będą miały związek z międzynarodowymi aktualnościami, takimi jak: handel narkotykami w albumach „Błękitny Lotos” oraz „Cygara Faraona”, ekspansjonistyczna polityka Japonii oraz jej katastrofalne skutki w Chinach (ponownie „Błękitny Lotos”), handel niewolnikami („Koks w ładowni”) czy Anschluss („Berło Ottokara”). Czytając tę książkę uważnie, możemy zauważyć, że Hergé opisuje kraj Europy Wschodniej, gdzie znajdują się meczety i używa się cyrylicy, co sugeruje, że może to być Kosowo, Albania bądź połączenie obu tych krajów. Inne tematy, które zainspirowały Hergé to na pewno kosmos w „Spacerze po Księżycu”, czy jeszcze niejasności w zmianach reżimów latynoamerykańskich dyktatur („Tintin i Picarosi”).

Tintin jest zanurzony w rzeczywistości swojego czasu i działa z charakterystycznym belgijskim pragmatyzmem. Ale można w nim odnaleźć także wielkie nakłady empatii wobec innych, hojność wyniesioną z tradycji harcerskiej oraz pokojową filozofię (najczęściej…). Tintin jest odważny, wierny w przyjaźni, zawsze gotów pomagać najsłabszym, czy to Indianom, najbardziej poszkodowanym w społeczeństwie południowoamerykańskim, gdzie byli często pogardzani, chińskiej sierocie, czy małej Cygance, odrzuconej przez społeczeństwo… Tintin jest bardzo belgijski w swoim niebraniu siebie na serio, w nieporywaniu się w wielkie mowy moralizatorskie czy polityczne. Ta prostota i hojność przysporzą mu miliony czytelników.

Gdy powstawało to nasączone wartościami humanitarnymi dzieło, Hergé przejawiał ciągle zainteresowanie śmiesznymi sytuacjami, zaskakującymi i zabawnymi osobistościami, nieoczekiwanymi zdarzeniami, grami słownymi (Belgowie mówiący po francusku i po niederlandzku z pewnością podziwiają z łatwością gry słowne rysownika).

Tintin jest rzecznikiem wartości społeczeństwa belgijskiego swojego czasu i jest to powód dla którego nadal funkcjonuje w rzeczywistości, będąc de facto jednym z największych ambasadorów Belgii, jeśli nie największym.

Raoul Delcorde
Ambasador Belgii w Polsce (wypowiedź prywatna)