W MILCZENIU - Erica Spindler

Wśród niewielu pisarzy, po których książki sięgam w ciemno, jest Erica Spindler – amerykańska autorka powieści z gatunku thrillera romantycznego. Dlatego kiedy w moje ręce wpadła książka ''W milczeniu'', nie wahałam się ani chwili, by po nią sięgnąć. Czy jestem usatysfakcjonowana? Najpierw kilka słów o samej fabule.

Avery Chauvin pochodzi z małego miasteczka Cypress Springs w Luizjanie, lecz od kilkunastu lat pracuje jako dziennikarka w poczytnym czasopiśmie w Waszyngtonie, i jak na razie nie myśli o powrocie w rodzinne strony. Ale pewnego dnia sprawy przybierają nieoczekiwany obrót. Dziewczyna dowiaduje się, że jej ojciec, szanowany lekarz-popełnił samobójstwo przez samospalenie. Zrozpaczona nie może uwierzyć w to, co się stało. W zaistniałej sytuacji wraca do domu, żeby znaleźć odpowiedzi na wszystkie dręczące ją pytania. Przeszukując rzeczy osobiste taty, przypadkiem trafia na pudełko z artykułami prasowymi sprzed piętnastu lat opisujące brutalne morderstwo młodej dziewczyny. Dlaczego ojciec gromadził te wycinki? Tymczasem w miasteczku dochodzi do kilku tajemniczych samobójstw, zaginięć i morderstw. Avery zaczyna podejrzewać, że ktoś pomógł jej ojcu targnąć się na własne życie. Czy to zwykłe urojenia czy uzasadnione obawy? 

 ''W milczeniu'' to drugie wydanie książki w zmienionej szacie graficznej. Cała reszta pozostała bez zmian. Fabuła sama w sobie nie jest jakaś oryginalna i zaskakująca, mimo tego śledzi się ją z niesłabnącym zainteresowaniem. Akcja toczy się w Cypress Springs, w zacnym, bogobojnym, wzorcowym miasteczku.

''U nas czci się Boga i szanuje rodziny. Jesteśmy   tradycjonalistami, trochę anachronicznymi w dzisiejszym świecie''.

To jednak tylko gra pozorów. Pod maską fałszywej moralności szerzy się potworne ZŁO, które fanatycznie wierzy w słuszność swojej sprawy. Gotowi są oddać za nią życie. Dla nich cel uświęca środki. Każde działanie jest usprawiedliwione. Nie cofną się przed niczym, jeśli tylko mogą wyplenić to, co w ich oczach uchodzi za niewłaściwe. Niczego nieświadoma Avery trafia w samo centrum knowań i spisów, które mogą zagrozić jej życiu. Czy uda jej się z tego wyplątać? Autorce udało się stworzyć całkiem przemyślaną intrygę kryminalną. Bawi się z nami w kotka i myszkę, błyskotliwie podrzuca fałszywe tropy, puszcza zasłony dymne. Mimo to dosyć szybko domyśliłam się, kto jest mordercą, ale to mi nie przeszkadzało, by obserwować dalszy przebieg wydarzeń.

Jak daleko można się posunąć w dbaniu o "bezpieczeństwo? Czy można samemu decydować o czyjejś śmierci? Bystra, wnikliwa dziennikarka próbuje znaleźć odpowiedź na te pytania. Zaczyna grzebać w przeszłości, przez co naraża się na odwet tych, dla których to wielki temat tabu. Pomocy i wsparcia udziela jej Mark, policjant, zarazem były chłopak oraz Hunter, jego brat, niegdyś wzięty prawnik, który stoczył się na dno. Obaj panowie nie przepadają za sobą i ponownie rywalizują o względy Avery. To dodatkowo pogłębia nadchodzące problemy.

Styl pani Spindler jest lekki i łatwy w odbiorze, nie ma zbędnych opisów. Dialogi, w większości przypadków, brzmią naturalnie i całkiem nieźle współgrają z niepokojącą atmosferą. Napięcie stopniowane w małych dawkach daje upust w finałowej fazie. Gdzieniegdzie, wpleciono w tekst narrację z punktu widzenia mordercy, która wprowadza nutkę grozy i szaleństwa. Akcja cały czas wartko mknie naprzód, a tajemnica goni tajemnicę. Główni bohaterowie są wyraziści, charakterystyczni, zapadający w pamięć, choć momentami trochę schematyczni. Przyznam szczerze, że postać dziennikarki nieco mnie irytowała. Drażniło mnie jej niezdecydowanie i dziecięca ufność. Nie bacząc na wady i sekrety swoich znajomych, ślepo wierzyła w każde ich słowo i zapewnienia., przez co była w jeszcze większym niebezpieczeństwie. Zakończenie powieści było właściwie oczywiste, ale i tak kilka rzeczy mnie zaskoczyło. W ogólnym rozrachunku wypada zupełnie przyzwoicie, aczkolwiek wiem na pewno, że ta pozycja nie jest szczytem możliwości twórczych pani Ericy.

Reasumując. Dobra lektura, obowiązkowa dla fanów gatunku. Zbrodnie, zagadki, sekta, ferujące wyroki, plus cała masa podejrzanych, to zaledwie przedsmak tego, co Was czeka. Ja z mojej strony serdecznie polecam.

Cyrysia, ocena 5-/6,  31.01.2015

RECENZJA 2

Avery Chauvin przed wielu laty wyrwała się z Cypress Springs, swego rodzinnego miasteczka, by spełnić swe marzenia o studiach dziennikarskich. Teraz, zmuszona przez okoliczności, powraca, by stawić czoła przerażającej świadomości, iż jej własny ojciec, powszechnie szanowany człowiek, ceniony i lubiany lekarz, popełnił samobójstwo. Nie potrafiąc się z tym pogodzić, Avery zaczyna szukać odpowiedzi na pytania dotyczące jego śmierci, które nie dają jej spokoju. Dlaczego ktoś, dla kogo życie ludzkie było największą wartością, postanowił się zabić? Czemu nie zostawił listu, jakichś słów pożegnania? Dlaczego wybrał tak bolesną śmierć?

W trakcie poszukiwań znajduje stare wycinki z gazet dotyczące morderstwa sprzed piętnastu lat. Ofiarą była nijaka Sallie Waguespack. Sprawa dawno została wyjaśniona i zamknięta. Dlaczego więc jej ojciec przez te wszystkie lata przechowywał informacje na ten temat?

W międzyczasie w Cypress Springs zjawia się Gwen Lancaster, która szuka mordercy swego brata. Oficjalny raport ze sprawy brzmi: zaginięcie, jednak Gwen jest przekonana, że ktoś zabił Toma. Tylko dlaczego? I kto to mógł zrobić?

Kiedy znalezione zostają zwłoki brutalnie zamordowanej młodej kobiety, przeszłość zderza się z teraźniejszością. Avery zaczyna podejrzewać, że być może jej ojciec wcale nie popełnił samobójstwa. Mógł zostać zamordowany. Idąc za tropem Avery natrafia na ślad Siedmiu. Tylko czy mają oni jakikolwiek związek ze sprawą?

Mając za sobą cztery inne powieści Erici Spindler, po rozpoczęciu lektury "W milczeniu" uderzyło mnie jej podobieństwo do "Wyścigu ze śmiercią". Zarówno tam, jak i tutaj, główna bohaterka otrzymuje zagadkowy telefon od bliskiej osoby, by następnie rzucić wszystko i przybyć na miejsce w celu wyjaśnienia sprawy. Co prawda w tamtym wypadku chodziło o zaginięcie, a tutaj o samobójstwo, jednakże ta zbieżność od razu zwróciła moją uwagę.

"Czasami Cypress kojarzyło mi się z pajęczyną. Kiedy człowiek w nią wpadał, nie miał już ucieczki."

Chociaż Avery udało się z niego wyrwać i rozpocząć życie na własny rachunek w wielkim mieście, to niestety nie wszystkim było to dane - albo nie chcieli opuszczać domu, albo też nie mogli sobie na to pozwolić. Kiedy Avery przyjeżdża do Cypress Springs, z niemałą fascynacją (ale i lekkim przerażeniem) zauważa, że mimo upływu wielu lat praktycznie nic się tu nie zmieniło. Nadal jest "tym samym malowniczym, prowincjonalnym, typowym miasteczkiem Południa jak przed dziesiątkami lat, kiedy powstawało." Dookoła mili ludzie ochoczo służący pomocą, te same sklepy i uliczki, ten sam skwer na środku miasteczka, na którym co roku urządzany jest festyn. Jakby czas się zatrzymał... Im dłużej Avery przebywa w miasteczku, tym bardziej zaczyna zdawać sobie sprawę, że zapomniała już, "(...) jak to jest żyć wśród przyjaciół, ludzi sobie życzliwych, należeć do małej społeczności, być osobą z krwi i kości, a nie anonimowym numerem, kimś, kto się liczy już choćby dlatego, że tę społeczność współtworzy i dba o jej kształt." Ale z biegiem czasu zaczyna do niej docierać, że Cypress Springs ma swoje tajemnice, wiele skrzętnie skrywanych, mrocznych i przerażających sekretów. Jaką cenę przyjdzie jej zapłacić za próby odkrycia o nim prawdy?

Prędzej wspomniałam o tym, iż główna bohaterka trafia na ślad Siedmiu. Zaczęłam się zastanawiać, skąd ta nazwa. Dlaczego akurat siedmiu, a nie sześciu bądź ośmiu? Idąc za ciosem postanowiłam sprawdzić, czy w literaturze bądź filmie znajdę inne grupy złożone z dokładnie siedmiu członków. Długo nie musiałam szukać. "Siedmiu samurajów" - dramat z 1954 roku w reżyserii Akiry Kurosawy, w którym mieszkańcy japońskiej wioski wynajmują siedmiu roninów do obrony przez atakami. "Siedmiu wspaniałych" - western z 1960 roku w reżyserii Akiry Kurosawy, w którym (podobnie jak wyżej) mieszkańcy biednej meksykańskiej wioski wynajmują zawodowych rewolwerowców, by ci bronili ich przed bandziorami. "Liga Sprawiedliwych" - animacja, w której siedmioro najpotężniejszych superbohaterów broni Ziemi m.in przed atakami kosmitów. Nawet w bajce o królewnie Śnieżce było siedmiu (!!) krasnoludków, którzy udzielają schronienia pasierbicy zazdrosnej królowej pragnącej śmierci dziewczyny. Liczba siedem wg starożytnych filozofów posiada własności opieki i władzy nad światem. Teraz trzeba zadać sobie pytanie: czy Siedmiu Erici Spindler jest ugrupowaniem tego samego typu - krzewiącym dobro, niosącym pomoc, dbającym o ład i sprawiedliwość, czy może wręcz przeciwnie? Odpowiedź znajdziecie na kartach powieści.

Erica Spindler specjalizuje się w pisaniu powieści z gatunku thrillera romantycznego, dlatego też nic dziwnego, że i "W milczeniu" nie zabrakło wątku miłosnego. Na horyzoncie pojawia się dawna sympatia Avery, co do której myślała, że zamknęła już ten etap swojego życia. Do głosu dochodzą też uczucia względem kogoś, kogo do tej pory uważała jedynie za przyjaciela. Z obydwoma mężczyznami łączy ją wspólna przeszłość, tylko z którym z nich zechce budować swą przyszłość? Wybór nie jest łatwy, tym bardziej, że są oni niczym woda i ogień, różni pod wieloma względami, a przy tym niesamowicie pociągający. Ten trójkąt miłosny wprowadza dodatkowe napięcie w całej historii, bowiem już nie tylko chcemy rozwikłać tajemnice miasteczka, ale też dowiedzieć się, z którym z dwojga kandydatów zwiąże się Avery. Czy w ogóle któregoś wybierze w obliczu informacji, które pojawią się w trakcie prowadzonego przez nią prywatnego śledztwa.

"W milczeniu" to świetny przykład na to, jak powinien wyglądać świetnie skrojony thriller. Groza i napięcie towarzyszą nam już od początku powieści, a im dalej brniemy w historię, tym bardziej wzrasta w nas poczucie niepokoju. Autorka tak poprowadziła fabułę, że do samego końca nie sposób przewidzieć, jak to wszystko się zakończy. I to jest świetne, naprawdę świetne! Uwielbiam niespodzianki i bycie zaskakiwaną przez autora. Erice Splinder się to udało, po raz kolejny. Moje piąte spotkanie z jej twórczością tylko potwierdza to, co już od dawna wiem - ta kobieta potrafi pisać i to tak, że nie sposób oderwać się od jej książek. Tajemnice, intrygi, spiski, zdrady, poczucie winy, wybaczenie, przyjaźń, lojalność, miłość i romans, a do tego świetnie wykreowani bohaterowie i mnóstwo akcji - tego wszystkiego doświadczycie biorąc do ręki "W milczeniu".

Sylwia Węgielewska, ocena 5/6, 10.02.2015