Deadpool kontra Staruszek Logan
|Declan Shalvey, Mike Henderson
O DWÓCH TAKICH, CO MIELI CZYNNIK GOJĄCY
Chociaż okładka albumu „Deadpool kontra Staruszek Logan” nie zachęca zbytnio do sięgnięcia po ten komiks, tak naprawdę to, co kryje się w środku warte jest poznania. Bo chociaż to tylko komiks rozrywkowy, coś do pośmiania się i obejrzenia kilku pełnych akcji scen, dzieło Shalvy’ego i Hendersona to kawał dobrej zabawy. Głównie dla miłośników obu postaci, ale nie tylko, bo każdy, kto ma ochotę na lekkie, niewymagające wnikania w setki zeszytów historii superhero, też nie będzie zawiedziony.
Broń X eksperymentowała na wielu mutantach. Dwóch z nich stało się szczególnie sławnymi i tak się złożyło, że obaj posiadali czynnik gojący. A przy okazji obaj byli doskonałymi mordercami.
Pierwszy z nich nazywa się Wade Wilson – Deadpool. Niegdyś umierał na raka, potem dał się wciągnąć w chore eksperymenty, które zmieniły jego ciało w coś, na co lepiej nie patrzeć, ale za to pozwoliły mu przeżyć. Od tamtej pory działa jako szalony najemnik, któremu gęba się nie zamyka, czasem działając po stronie dobra, czasem… Sami wiecie.
Ten drugi to Staruszek Logan. Niegdyś był X-Menem, ale po tym, jak został wmanewrowany w zamordowanie swoich przyjaciół, załamał się. Ze zrujnowanego, postapokaliptcyznego świata w wyniku „Tajnych wojen” trafił do naszej rzeczywistości i tu stara się odnaleźć.
A teraz obaj łączą siły, by ocalić nastoletnią mutantkę przed ludźmi, którzy chcą wykorzystać jej moce. Szybko jednak okazuje się kto tu kogo będzie bardziej potrzebował. I kto tak naprawdę z kim będzie walczył!
„Deadpool kontra Staruszek Logan” to bardziej bonus dla fanów tego pierwszego. Lżejszy i zabawniejszy, niż typowe przygody Staruszka Logana, które zresztą niedawno skończyły się na polskim rynku. Ale jednocześnie i miłośnicy przygód naszego postarzałego rosomaka też nie będą zawiedzeni, bo to sympatryczny dodatek do serii, którą znali i lubili. Nieco inny, ale wcale nie taki odległy, jak można by sądzić.
Reszta to typowy jednorazowy crossover. Sporo akcji, walki, szybkie tempo, popisowe sceny… Czyta się to szybko, lekko i przyjemnie. Nie myśli, nie zastanawia się nad niczym, po prostu dobrze bawi. Tym bardziej, że środek wypada o wiele lepiej graficznie, niż okładka (z tylu niezłych grafik na reprezentacyjną wybrano tę najsłabszą). Kreska jest nieco bardziej brudna i cartoonowa, niż zazwyczaj, ale dobrze pasuje do opowieść, ma swój urok i oferuje kilka naprawdę udanych scen. I tyle wystarcza, by album wart był poznania.
Kto lubi Deadpoola, Logana i superhero, będzie zadowolony. To typowa, ale udana opowieść. Jednorazowa, samowystarczalna i całkiem sympatyczna.
Michał Lipka